Исмлар маъноси- ил ва из болалар учун — збекистон

Исмлар маъноси — ў? ил ва? из болалар учун — Ўзбекистон

ФАРЗАНДга исм? ўйиш ота-оналар учун енг маъсулиятли ишлардан бири десак мубола? а бўлмас. Ота-онанинг фарзанди олдидаги биринчи бурчи? ам ахир шундан иборатку. Шундай екан янги ту? илган мўжазгина ча? ало? чамизга нима деб исм? ўйишда баъзан катталардан масла? ат сўрасак, баъзан я? ин танишларимизнинг, ўзимиз ё? тирган инсонларнинг исмини еслаймиз. Баъзи ота-оналар фарзандларига исмни турли хил маросимлар,?одиса-во? еалар, сифатлар, ва? аттоки сиёсий? олатларга? ам атаб? ўядилар.?андай исм? ўйилганда? ам бу исм ФАРЗАНДингизнинг келажакдаги хул?-атворига ўз таъсирини ўтказмай? олмайди. Шу сабабли унга чиройли ва муносиб ном беринг. Биз еса Сизга бу борада кўмаклашамиз.?уйида алифбо тартибида келтирилган исмлар рўйхати ва уларнинг маъноси билан танишиб, балки ўзингизга ё??ан исмни топарсиз.
?излар учун маъноли исмлар Сания. Маъноси «юксак, улу? вор». Бу исм? ам илгари араблар орасида кўп учраган бўлса? ам,?озирда маш? ур эмас.
Сара (Сора). Бу исм? ам Марям исми каби мусулмон, насроний ва я? удий хал? ларда тар? алган. Марям исмидан фар? ли равишда, бу исмни бир? анча насроний мамлакатларида буткул я? удийларнинг исми деб? аралади, шунинг учун одатда насронийлар бу исмни? ўйишмайди. Бундай деб? исобланмаган жойларда эса Сара исми нарсонийлар орасида? ам кўп учрайди. А? Шда Сара? исми? амиша энг маш? ур исмлар? аторида бўлган.
Бу исмнинг маъноси – иврит тилида «малика», «амира». Араб тилида? ам шунга ўхшаш иккита сўз бор, кўпинча шу исмга ало? адор деб келтирилади: «сарра» – «хурсанд? илувчи», «сара» –?олди?. Бу исм араб мамлакатларида, хусусан, Саудия Арабистони ва Иорданияда? ам етакчи ўриндаги исмлардан? исобланади.
Сафия (София). Маъноси «покиза, ёр? ин», «дугона». Оналаримизнинг бири София бинт? уяй розиялло? у ан? о эдилар. Шунингдек, Расулулло? соллалло? у алай? и васалламнинг са? обиялари орасида улардан кейин яшаб ўтган эътиборли муслима аёллар орасида? ам София исми жуда кўп учрайди.
Султона «?окимият», «устунлик», «?оким» маъносини берувчи «султон» сўзининг муаннас шакли. Ў? ил болалар исми – Султон кўп мамлакатларда маш? ур бўлса-да, Султона исми? озирда кам учрайди.
Сумайя. Бу исмнинг маъноси «само» – «осмон» сўзининг кичрайтирилган шакли ёки «самия» – «олийжаноб» сўзининг кичрайтирилган шакли бўлиши мумкин. Исломдаги биринчи ша? иднинг исми Сумайя бинт? аёт, Умму Умар эди. Тасним. Бу? ам Салсабил каби жаннатдаги було? лардан бирининг номи. Мутоффифун сурасида шундай дейилади: «…Албатта, аброрлар жаннати наъимдадирлар. Пардали баланд сўрилар устида назар солиб турарлар. Уларнинг че? раларидан жаннат равна? ини билиб оларсан. Улар му? рланган, ни? оятда пок, шаробдан ичарлар. У (шароб)нинг хотимаси мискдир. Ва шу нарса учун мусоба? а?илувчилар мусоба? а?илсинлар. У (шароб)нинг аралашмаси «тасним»дандир. У (Тасним) бир було? дирки, ундан му? арраблар ичарлар». (22-28 оятлар)
Фара?. Маъноси «хурсандчилик». Баъзи мусулмон мамлакатларида бу исм ў? ил болалар учун? ам ишлатилади.
Фарида. Маъноси «жаво? ир», «камёб», «нодир нарса», «дурдона». Бу исм бош? а араб мамлакатларидан кўра Мисрда кўпро? учрайди.
?абиба. Ёр? ин маънога (севимли, суюкли) эга бўлган? адимий араб исмларидан бири. Бу исмда кўплаб са? обиялар ўтган. Жумладан,?абиба бинт Абу Умома Асад ибн Зурора,?абиба бинт Абу Тижрат ал-Абдарийя (?адислар ривоят? илган),?абиба бинт Жа? ш ( Зайнаб бинт Жа? ш онамизнинг ту? ишган сингиллари),?абиба бинт Рамла бинт Абу Суфён (Умму? абиба онамизнинг? излари),?абиба бинт Хорижа ибн Зайд? азражийя (Абу Баркр Сидди? нинг аёллари),?абиба бинт Абу Суфён,?абиба бинт Абу Амир ар-Ра¬?иб (маш? ур са? оба? анзаланинг синглиси) ва бош? алар.
Ўрта асрларнинг? урматли мусулмон аёллари орасида? ам? абиба исмлилари учрайди. Жумладан,?абиба бинт Ибро? им ал — Ма? дисия, 7-?ижрий аср му? аддиси,?абиба бинт Абу? алаф,?абиба бинт ал-Изз ва бош? алар. Бугунги кунда эса? абиба исми баъзи мамлакатларда (масалан, Миср) кўп учраса, баъзиларида эса (масалан, Саудия Арабистонида) кам учрайди.?ожар. Ибро? им алай? иссаломнинг аёлларидан бирининг, Исмоил алай? иссаломнинг оналарининг исми. У киши? а?идаги ривоятлар маълум ва маш? ур бўлиб, Макка ша? рининг пайдо бўлиш тарихига бориб та? алади.?алима. Маъноси «беозор, ройиш», «сабрли», «юмшо?». Бу ажойиб исмни энг маш? ур? илган со? ибаси Расулулло? соллалло? у алай? и васалламни эмизган бану Саъдлик? алима бўлган. Бу аёл Му? аммад алай? иссаломни деярли 4 йил тарбиялаган. Шунингдек,?алима бинт Урва ибн Масъуд ас-Са? офий исмли са? обия ёки тобеия? ам яшаган.
Шарифа. Маъноси? урматли, шарафли
Шайма (Шаймо). Шайма сўзи «яхши сифатларга эга» ва «холи бор аёл» деган маъноларни англатади. Бу Расулулло? алай? иссаломнинг эмикдош синглиси,?алимаи Саъдийянинг? изининг сифати бўлган. Ясмин. Форс тилидан келиб чи??ан исм бўлиб, арабларда? ам алла? ачон ўзлашиб кетган ва истеъмолда кенг? ўлланилади. Ясмин бинт Салим ибн Али ибн ал Байтар XII асрда яшаб ўтган? адис ровийларидан бири. «Ясмин» сўзи гулнинг номини билдирса, «ясмина» унинг бир шохчаси ёки бир гулини билдиради.
А
АББОС (а.)-?ово? и соли?, хўмрайган, жиддий. Баъзи болалар шу? олатда ту? илади.
АБДУЛАЗИЗ (а.) — иззат ва куч-?удрат со? иби бўлган? олиб Алло? нинг бандаси.
АБДУЛАЗИМ (а.) — буюк Алло? нинг бандаси.
АБДУЛВАЛИ (а.) — дўст, мададкор Алло? нинг бандаси.
АБДУЛВА??ОБ (а.)- барча учун ўз неъматларини текин ато этувчи Алло? нинг бандаси.
АБДУЛВО? ИД (а.)- битта, ягона, тан? о бўлган Алло? нинг бандаси.
АБДУЛЖАББОР (а.) — бандаларнинг ишларини исло??илувчи Алло? нинг бандаси.
АБДУЛЖАЛИЛ (а.)- барча жи? атдан мукаммал ва гўзал улу? Алло? нинг бандаси.
АБДУЛЛАТИФ (а.)- лутфу э? сон, чексиз мар? аматлар со? иби бўлган Алло? нинг бандаси.
АБДУЛА? АД (а.)- якка-ягона бўлган Алло? нинг бандаси.
АБДУЛКАРИМ (а.)- карим? илувчи, саховат кўрсатувчи ва бандаларининг гуно? ларини кечирувчи, авф этувчи Алло? нинг бандаси.
АБДУЛЛО? (а.)- Алло? нинг бандаси.
АБДУЛМАЛИК (а.)- подшо? Алло? нинг бандаси.
АБДУЛФАТТО? (а.) — ра? мат хазиналарини очувчи Алло? нинг бандаси.
АБДУЛХОЛИ? (а.)- яратувчи Алло? нинг бандаси.
АБДУЛ? А??ОР (а.)- барчани бўйсўндирувчи Алло? нинг бандаси.
АБДУЛ? ОДИР (а.)-?амма нарсага? одир бўлган, куч? удрат со? иби Алло? нинг бандаси.
АБДУЛ? АФУР (а.) — бандаларинннг гуно? ларини яшириб, жазо бермай турувчи Алло? нинг бандаси.
АБДУЛ? АФФОР (а.) — бандаларининг хато ва гуно? ларини кечирувчи Алло? нинг бандаси.
АБДУЛ? АНИ (а.)-?еч нарсага э? гиёжсиз, бой Алло? нинг бандаси.
АБДУЛ? АЙ (а.)- абадий тирик Алло? нинг бандаси.
АБДУЛ? АМИД (а.)-?амиша, доимо? амду санога, ма? говга сазовор бўлган Алло? нинг бандаси.
АБДУЛ? АКИМ (а.) -?икмат ва чексиз билимлар со? иби бўлган Алло? нинг бандаси.
АБДУЛ? АФИЗ (а.)- ўз панохдда са? ловчи Алло? нинг бандаси.
АБДУРРАЗЗО? (а.) — барча тирик мавжудодга риз? берувчи Алло? нинг бандаси.
АБДУРРАУФ (а.)- ўта ме? рибон, ра? мати кенг Алло? нинг бандаси.
АБДУРРАШИД (а.)- барча ишлари тў? ри чи? увчи Алло? нинг бавдаси.
АБДУРРА? ИЙМ (а.) — ра? мли Алло? нинг бандаси.
АБДУРРА? МОН (а.) — ўта ме? рибон Алло? нинг бандаси.
АБДУССАМАД (а.)-?ожатбарор Алло? нинг бандаси.
АБРОР (а.)- покиза, яхши хул?-атвор эгаси.
АДОЛАТ (а.) — одиллик.
АЗАМАТ (а.)- улу?,?удратли.
АКБАР (а.)- буюк, улур.
АКМАЛ (а.) — энг етук, энг мукаммал.
АКРАМ (а.)- карамли, сахий
АЛИ (а.)- олий, энг юксак.
АЛИШЕР (а.-ф. т.)- шердек? удратли, жасур, довюрак бола. Алидек куч-?удрат ва а? л-заковат эгаси бўлсин.
АМИР (а.)-?укм? илувчи,?укмдор, йўлбошчи.
АНБАР (а.) — ё? имли, хушбўй, ажойиб? идли.
АНВАР (а.)- нурли, ёру?, чаро? он ёки и? боли порло? бола.
АРСЛОН (а.)- шер, шердек? удратли, довюрак,?ўр? мас бўлсин.
АСАД (а.) — Шер. Асад ойида ту? илган бола ёки Шердек кудратли,?ўр? мас, довюрак бўлсин.
АСАДУЛЛО? (а.) — Алло? нинг шери ёки Алло? нинг шердек? удратли, довюрак, жасур бандаси.
АСАЛ (а.) — асалдек ширин, севимли? из.
АСОМИДДИН (а.)- диннинг кўмаги, ёрдами, мадади.
АЪЗАМ (а.)- энг буюк.
А? МАД (а.) — Алло? га ол? иш ва? амду санолар айтувчи, ол? ишга сазовор, ма? товга лойи?.
А? РОР (а.)- ме? ру мурувватли, мархаматли.
Б
БАДРИДДИН (а.) — диннинг тўлин ойи.
БАРНО (ф. т.) — келишган, чиройли.
БАСАНДА (ф. т.) — оилада кетма-кет? излар ту? илса, энди етарли бўлди, энди киз бола тугидиши тўхтасин, деган маънода ушбу исм? ўйилган.
БАХТИЁР (ф. т.) — бахт-саодат,?увонч ёр бўлсин.
БА? ОДИР (ф. т.) — ботир, куч-?удратли.
БА? ОР (ф. т.) — ба? орда ту? илган фарзанд ёки? аётда ба? ордек гўзал, чиройли, файзли бўлсин.
БА? РИДДИН (а.) — диннинг нури, шуьласи.
БА? РОМ (ф. т.) — Миррих (Марс) сайёрасининг номи бўлиб, у? адимдан бахт ва саодат тимсоли сифатида тараннум этилган, шу билан бир? аторда? адимги эрон шо? ларидан бири бўлган Ба? ромга хам нисбат берилиб, куч-?удрат со? иби бўлсин, деган маънода хам ушбу ном болага берилган.
БЕКЗОД (ўзб-ф. т.) — беклар авлодидан бўлган бола ёки бек фарзанди, боласи.
БЕКМУРОД (ўзб-а.) — беклар авлодидан бўлган бола улгайиб, орзу ма? садига етсин.
БЕРДИМУРОД (ўзб-а,) — Алло? бизга ў? ил ато килиб, орзу ма? садимизга етказди еки Алло? берган бола вояга етиб, мурод-ма? садига эришсин.
БЕ? ЗОД (ф. т.)- яхши саодатли кунда ту? илган, яхши аслзода бола.
БЕ? РУЗ (ф. т.)- бахт-саодатли кунда ту? илган бола.
БИБИХОЛ (ўзб-ф. т.) — хол билан ту? илган, эътиборли аслзода? из.
БИНАФША (ўзб.)- бинафшадек нафосатли, сулув, кўркам
БОБУР (ўзб.)- йўлбарс.
БОЗОР (ф. т.) — бозор куни ту? илган бола.
БОЙМУРОД(ўзб-а.) — бой-бадавлат бола, ул? айиб орзу муродига етсин.
БОЙ? ОБИЛ (ўзб-а.)- эс-?ушли, а? лли, мўмин-?обил бола, ул? айиб бой-бадавлат бўлсин.
БОЛТА (ўзб.)- киндиги болта билан кесилган бола ёки болтадек кескир, ўткир, муста? кам бўлсин.
БОТИР(ўзб-мўг.) — мард, па? лавон, довюрак, жасур.
БЎРИ (ўзб.)- ту? илганда тиши мавжуд бўл? ан бола.
В
ВАФО (а.) — вафоли, садо? атли, соди?.
ВОСИЛ (а.) — висолга етишган.
Г
ГАВ? АР (ф. т.) — гав? ардек? имматли, беба? о, асл, зебо? из.
ГАВ? АРШОД(ф. т.) — гав? ардек беба? о,?имматли,?адрли,?увно?, шоду хуррам зебо? из.
ГУЛАНДОМ (ф. т.) — гулбадан, нозик, гўзал? из.
ГУЛАСАЛ (ф. т-а.) — гулдек чиройли, нафис, асалдек ширин, тотли, севимли? из.
ГУЛЖАМОЛ (ф. т-а.) -?усни жамоли гуддек зебо? из.
ГУЛЖА? ОН (ф. т.)- жа? оннинг гулдек гўзал кизи.
ГУЛНОЗ (ф. т.) — гулдек нозик ва нозли гўзал киз.
ГУЛРУ? (ф. т.) — юзи гулдек гўзал? из.
ГУЛЧЕ? РА (ф. т.) — гулюзли, чиройли? из.
ГУЛШАН (ф. т.) -?аёти гулзордек файзу тароватли бўлсин.
ГУЛШОД (ф. т.) — гулдек гўзал, сулув, шоду хуррам
ГЎЗАЛ (ўзб.) — зебо, сулув, чиройли
Д
ДАВЛАТ (а.) — давлатманд, бой, саодатли, толеи порло? бўлсин.
ДАВРОН (а.) — даврининг, замонасининг бахтиёр фарзанди бўлсин.
ДИЛАФРЎЗ (ф. т.) — кўнгилни ёритувчи,?албни? увончга тўлдирувчи зебо? из.
ДИЛБАР (ф. т.) — кўнгилни олувчи, суюкли, гўзал.
ДИЛМУРОД (ф. т-а.) — дилдаги муродга, орзуга етказган бола.
ДИЛНАВОЗ (ф. т.) — дилни эркаловчи, кўнгилга зав? у шав? ба? ишловчи севимли зебо? из.
ДИЛНОЗ (ф. т.) — нозик? алб со? иби.
ДИЛОВАР (ф. т.) — жасур,?ўр? мас, довюрак, шижоатли.
ДИЛОРО (ф. т.) — кўнгилни безовчи, дилга оро берувчи? из.
ДИЛОРОМ (ф. т.) — дилга ором берувчи, кўнгилга таскин
ва? узур-халоват бахш этувчи.
ДИЛРАБО (ф. т.) — кўнгилни жалб? илувчи, дилни тортувчи, суюкли, гўзал? из.
ДИЛШОД (ф. т.) — дили шод бўлиб юрсин ёки? албларга севинч, шоду хуррамлик бахш этган бола.
ДУРДОНА (а-ф. т.) — инжу, дур донасидек беба? о,?адрли, чиройли? из.
Е
ЕТИМ (а.) — якка, ягона, тан? о, ёл? из.
Ё
ЁДГОР (ф. т.) — агар бола дунёга келгандан кейин отаси ёки онаси оламдан ўтиб? олса, унга мар? умдан эсдалик, ёдгорлик бўлсин деб ушбу исм берилади.
ЁР? ИНОЙ (Узб.) — келажаги ёру?, нурли ва ойдек гўзал? из.
Ё? УБ (?ад. я?.) — изидан борувчи, сабр-то? атли, довюрак, жасур.
Ё? УТ (?ад. я?-а.) — ранги? изил бўлган? имматба? о ноёб тош.
Ж
ЖАВЛОН (а.) — ча??он, чиройли, ша? дам? адам ташловчи.
ЖАЛОЛ (а.) — улу?, буюк, кўркам.
ЖАЛОЛИДДИН (а) — диннинг улу? ворлиги ёки диннинг юксак намояндаси.
ЖАМОЛ (а.) — чиройли, кўркам бола.
ЖАМШИД (ф. т.) — буюк,?удратли.
ЖАСУР (а.) — довюрак,?ур? мас, жасоратли.
ЖА? ОНГИР (ф. т.) — жа? онни забт этувчи, фоти?.
ЖУМА (а.) — жума куни ту? илган бола.
ЖУМАГУЛ (а. ф.) — жума куни ту? илган, гулдек чиройли сулув? из.
ЖУМА? УЛ (а.-ўзб.)- Алло? нинг жума куни ту? илган бандаси ЖУМАНАЗАР (а.) — жума куни берилтан ту? фа.
ЖЎРА (ф. т.) — дўст, ўрто?,?амдам.
З
ЗАЙНАБ (а.) — келишган, хуш? омат, сулув? из.
ЗАЙНИДДИН (а.) — дининг безаги, чиройи, кўрки.
ЗАРИНА (ф. т.) — зарли, чиройли? из.
ЗАРИФ (а.) — бе? убор, покиза, нозик таъб, ўгкир а? л со? иби.
ЗАРИФА (а.) — иффатлн, покиза, нозик таъб, фа? м-фаросатли? из.
ЗАФАР (а.) — толиб, саодатманд.
ЗЕБИНИСО (ф. т.-а.) — аёлларнинг зеби, гўзал, зебоси.
ЗЕБО (ф. т.) — гўзал, сулув, чиройли? из.
ЗИЁ (а.) — нурли, толеи порло? бола.
ЗИЙНАТ (а.) — зийнатли, безанган, ораста, кўркам? из.
ЗОЙИР (а.) — зиёратчи.
ЗОКИР (а.) — Алло? ни зикр? илувчи, ёдга олувчи.
ЗУБАЙДА (а.) — аёлларнинг танлаб олингани, энг яхшиси.
ЗУЛФИЯ (ф. т.) — жингалак сочли, сулув? из.
ЗУЛХУМОР (а.) — инти? бўлиб кўпдан кугилтан? из.
ЗУМРАД (ф. т.) — зумраддек? имматли, чиройли, зебо? из.
ЗУ? РО (а.) — Зу? ро юлдузидек нурли, чиройли, сулув ва и? боли порло??из.
И
ИБОДАТ (а.) — тоат-ибодат? илиш, Худога си? инувчи, Унга бўйсунувчи ёки ибодат пайтида ту? илган? из.
ИБОДУЛЛО? (а.) — Алло? нинг бандалари,?уллари.
ИБРО? ИМ (?ад. я?.) — хал? ларнинг отаси.
ИЗЗАТУЛЛО? (а.) — Алло? нинг? урмат-иззатли бандаси бўлсин.
ИЛ? ОМ (а.) — ру? ий кўгаринкилик, ру? ланиш, авжланиш.
ИМОМ (а.) — олдинда турувчи пешво, диний ра? намо.
ИНТИЗОР (а.) — интизор бўлиб кўпдан орзи? иб кутилган? из.
ИРОДА (а.) — Худонинг иродаси билан дунёга келтан? из.
ИСКАНДАР (юн.) -?ўркмас, довюрак, жасур, мардларниш сардори, бошлиш.
ИСЛОМ (а.) — бўйсунувчи, итоаткор, художой.
ИСМОИЛ (?ад. я?.) — Худо эшитди; Худодан сўраб олинган бола.
ИСРОИЛ (?ад. я?.) — Алло? га итоат? илувчи, Алло? йўлида курашчи.
ИХТИЁР (а.) — ихтиёри, эрки ўзида,?ур, озод.
И? БОЛ (а.) — бахту саодат, ёрур келажак,?аёт.
Й
ЙЎЛДОШ (ўзб.-ф. т.) -?амро?.
К
КАМОЛ (а.) — етук.
КАМОЛИДДИН (а.) — диннинг камоли, ривожи ёки диннинг баркамол, етук намояндаси.
КОМИЛ (а.) — етук, мукаммал.
КАМОЛА (а.) — етук, баркамол? из.
КОМРОН (ф. т.) — ма? садга эришувчи, саодатманд, кудратли, омадли, толеи порло?.
КУМУШ (ўзб.) — кумушдек беба? о,?имматба? о,?адрли, сулув? из.
Л
ЛАЙЛИ (а.) — тун? изи, тунда ту? илган? из.
ЛАТИФА (а.) — ме? рибон, мулойим? из.
ЛАТОФАТ (а.) — латофатли, покиза, шаф? атли, зебо? из.
ЛОБАР (а-) — чиройли, келишган, ёкзимли, дилкаш? из.
ЛОЛА (ф. т.) — лоладек нафосатли, чиройли, кўркам, гўзал
ЛУТФИЯ (а.) — мурувватли, ме? рли, сулув? из.
ЛУТФУЛЛО? (а.) — Алло? нинг лутфу э? сони, муруввати, мар? амати.
М
МАВЖУДА (а.) — яратилган, бор, бар? аёт.
МАВЛУДА (а.) — хосиятли, му? аддас кунда дунёга келган? из.
МАДИНА (а.) — бу исм Арабистондаги му? аддас зиёратго? ша? ар бўлган Мадина номидан олинган.
МАЛИКА (а.) — малика еки шо? авлодидан бўлган аёл.
МАЛО? АТ (а.) — кўркам, гўзал, мало? атли? из.
МАСТУРА (а) — пардали, иффатли, покиза? из.
МАТЛУБА (а.) — илтижо? илиб сўраб олинган? из.
МАФТУНА (а.) — мафтун? илувчи, жозибали, дилкаш? из.
МА? БУБА (а.) — севилган, суюкли, дилбар? из.
МА? ЛИЁ (а.) — ўзига жалб этувчи, кўнгилни ром? илувчи, се? рловчи, назокатли, жозибали, сулув? из.
МА? МУД (а.) — ма? талган, ма? говга лойи?.
МЕ? РИНИСО — аёлларнинг? уёши.
МИРЗА (ф. т.) — саводли, ў? имишли билимдон бўлиб ўссин.
МО? ИГУЛ (ф. т.) — ойдек сулув, чиройли ва тулдек гўзал? из.
МО? ИДИЛ (ф. т.) — кўнгилнинг ойи ёки кўнглимизни ойдек еритган, нурга тўлдирган сулув? из.
МО? ИНУР (ф. т-а.) — ой нуридек покиза, сулув? из.
МО? ИРА (а.) — ма? оратли, пиши??из.
МУАЗЗАМ (а.) — азим, улу?, буюк.
МУАТТАР (а.) — хушбўй хид таратувчи.
МУБОРАК (а.) -?утлу?, саодатли.
МУЗАФФАР (а.) — зафар? озонувчи,?алабага эришувчи, голиб.
МУНАВВАР (а.) — нурли, чароюн, ёру?.
МУНИРА (а.) — нур сочувчи, юзидан нур таралувчи, нурли, зебо? из. МУНИС (а.) — дўст,?амдам.
МУРОД (а.) — улгайиб мурод-ма? садига етсин ёки орзу, муродга эриштирган бола.
МУСАЛЛАМ (а.)- бўйсунувчи, итоаткор.
МУСУЛМОН (а.) — Ислом динига эъти? од? илувчи, иймонли, художой.
МУХТОР (а.) — танланган, сайланган, эркин, озод.
МУШАРРАФ (а.) — шарафланган, шарафли,?урмат-э? тиромга эришган.
МУЯССАР (а.) — Алло? етказган, муяссар? ил? ан фарзанд.
МУ? АДДАМ (а.) — биринчи фарзанд.
МУ? АДДАС (а.) -?утлу?, табаррук, му? аддас, азиз.
МУ? АММАД (а.) — ма? таладиган, ма? товга, ол? ишга лойи?, сазовор.
МУ? АРРАМ (а-) — мухарррам ойнда дунёга келган бола.
МУ? ТАРАМ (а.) — энг? урматли, эъзозли.
Н
НАВРЎЗ (фт.) — янги кун, янги кунда — Наврўз куни ту? илган бола.
НАЖМИДДИН (а.) — диннинг юлдузи, диннинг и? болн.
НАЗАР (а.) — Алло? назар? илган, Алло? нинг назари тушган бола.
НАЗИРА (а.) — авлиёлар, эшонларга назир? илинган, ба? ишланган? из.
НАЗИФА (а.) — покиза.
НАЗОКАТ (а.) — нозиклик, нозик табиатли, нозанин сулув? из.
НАЗРУЛЛО? (а.) — Алло? га назр? илннган, ба? ишланган бола.
НАМОЗ (ф. т.) — намоз ва? гида ту? илган бола.
НАРГИЗ (а.) — наргисдек нафосатли, нозик, гўзал? из.
НАРИМОН (а-ф. т.) — жасур,?ўр? мас, куч-?удратлн.
НАСИБА (а.) — риз? и бугун, насибали? из бўлсин.
НАСИМ (а.) — тонг пайти зсадшан шабададек юмшо? кўнгилли, мулойим табнатли, ё? имли бола.
НАСИМА (а.) — тонг шамолидек ё? нмли,?узурбахш, мулойим табиатли, юмшо? кўнгил, покиза, нафосатлв
НАСРИДДИН (а.) — диннинг ёрдами, кўмага.
НЕЪМАТ (а.) — риз? и бутун, насибаси тўкис бўлсин.
НЕЪМАТУЛЛО? (а.) — Алло? винг саховати, мар? амати, Алло? шнг неъмати.
НИГИНА (ф. т.) — узук,?имматба? о узу? дек беба? о, азиз, гўзал? из.
НИГОРА (ф. т.) — чиройли юзли, зебо, тенгсиз? усн со? ибаси.
НИЗОМ (а.) — тартиб-интизомли, одоб-ахло? ли бола бўлсин.
НИЗОМИДДИН (а.) — диний илмларни, тартиб-?оидаларни мукаммал билувчи, дин ривожига? исса? ўшувчи.
НИЛУФАР (?инд.) — нилуфардек нафосатли, нозик ва зебо? из.
НИШОН (ф. т.) — бола ту? илганда унинг баданида бирон хил белги бўлса ёки отасидан нишона бўлсин деган маънода ушбу исм кўйилади.
НОДИР (а.) — ноёб,?имматба? о,?адрли бола.
НОДИРА (а.) — тенгсиз, беба? о, беназир, бе? иёс гўзаллик со? ибаси.
НОРБОЙ (ф. т-ўзб.)?изил холли бола ул? айиб бой-бадавлат бўлсин.
НОРМУРОД (ф. т-а.) -?изил холли бола орзу муродларимизга эриштирди ёки? изил холли бола со?-омон ул? айиб истагига, муродига етсин.
НОРМУ? АММАД (ф. т.-а.) -?изил холли болани Му? аммад (с. а.в.) охиратда шафоат? илсинлар.
НОРМЎМИН (ф. т-а.) -?изил холли бола, аклли, доно, мўмин-?обил бўлсин.
НОРОЙ (ф. т-ўзб.) -?изил хол билан ту? илган, ойдек зебо, кўркам? из.
НОРТОЖИ (ф. т.) -?изил холли бола.
НОРХОЛ (ф. т.) — баданида? изил хол билан ту? илган? из.
НОР? ОБИЛ (ф. т-а.)?изил хол билан ту? илган бола, ул? айиб? обил бўлсин.
НОСИР (а.) — ёрдам берувчи,?олиб.
НУРББК (а-ўзб.) — беклар авлодига мансуб бўлган толеи нурли, и? боли порло? бола.
НЎРЖАМОЛ (а.) — нур юзли, чиройли, гўзал? из.
НУРИДДИН (а.) — диннинг нури, зиёси, машъали.
НУРУЛЛО? (а.) — Алло? нинг нури, зиёси, ё? дуси.
НУСРАТ (а.) — ёрдам берувчи, кўмак берувчи, голиб.
НУСРАТУЛЛО? (а.) — Алло? нинг кўмаги, муруввати.
О
ОБИД (а.) — Аллохга си? инувчи, Унга ибодат? илувчи.
ОБИДА (а.) — Аллохга ибодат? илувчи, та? водор? из.
ОБОД (ф. т.) -?аёти обод, серфайз, насибаси бутун бўлсин.
ОДИЛ (а.) — адолатли,?а? гўй.
ОДИНА (ф. т.) — хосиятли бўлган, муборак кун? исоблашан жума кунида ту? илган бола.
ОЗОД (ф. т.) — озод,?ур, эркин.
ОЗОДА (ф. т.) -?ур, эркин, покиза? из.
ОЗОДБЕК (ф. т-ўзб.) — беклар авлодига мансуб бўлган? ур, эркин, саодатманд бола.
ОЙГУЛ (ўзб-ф. т.) — ойдек чиройли, сулув, гулдек чиройли? из.
ОЙДИН (ўзб.) — ойдин, ёру? кечада ту? илган? из ёки хаёти нурли, и? боли порло?, чароюн бўлсин.
ОЙЖАМОЛ (ўзб-а.) — ойдек гўзал? усн со? ибаси, ой юзли зебо? из.
ОЙНИСА (ўзб-а.) — аёлларнинг ойдек сулуви, зебоси.
ОЙША (а.) — бар? аёт яшовчи.
ОЛИМ (а.) — илм сохиби.
ОЛИМА (а.) — илмли, билимдон? из.
ОЛИЯ (а.) — олий, улу?, юксак мартабали.
ОЛЛОЁР (а-ф. т.) — Алло? ёр, мададкор бўлсин, хамиша? амдам,?амро? бўлсин,?ўллаб ўз пано? ида асрасин.
ОМОН (а.) — ўсиб, ул? айиб со?-омон бўлсин.
ОМОНУЛЛО? (а.) — Алло? нинг ўзи хар? андай хавф-хатар ва офатларддн омон са? лайдиган бола.
ОРЗИГУЛ (ф. т.) — орзу? илиб эртпилган гулдек сулув, дилрабо? из.
ОРЗУ (ф. х.) — ота-онасини орзусига эриштирган, ма? садига етказ? ан ёки орзи? иб кутилган бола.
ОРИФ (а.) — маърифатли, билимли, а? лли, Алло? ни таниган художўй, та? водор.
ОРТИ? (ўзб.) — баданида бирор орти? ча аъзо билан ту? илган бола.
ОТАБЕК (ўзб.) — бекларнинг бошли? и, сардори.
О? ИЛ (а.) — а? лли, доно, зукко.
О? ИЛА (а.) — а? лли, зукко, доно? из.
П
ПАНЖИ (ф. т.) — одатда оиладаги бешинчи болага ушбу ном? ўйилади. Панж-беш маъносини англатади.
ПАРДА (ф. т.) — парда билан ту? илган бола.
ПЎЛАТ (ф. т.) — пўлатдан кучли, иродали, муста? кам бўлиб ул? айсин.
Р
РАВШАН (ф. т.) — нурли, ёру?, чаро? он ёки и? боли порло? бола бўлсин.
РАЖАБ (а.) — Ражаб ойида, яъни? ижрий йилнинг еттинчи ойида ту? илган бола.
РАМАЗОН (а.) -?утлу?, муборак ой? исобланмиш? амарий йилнинг 9 ойида ту? илган бола.
РАМЗИДДИН (а.) — диннинг рамзи, тимсоли.
РАСУЛ (а.) — Алло? нинг элчиси.
РАЪНО (а.) — раъногуддек сулув, чиройли, пурлатофат? из.
РА? МАТ (а.) — ме? рибон, ра? мдил, шаф? атли.
РА? МАТУЛЛО? (а.) — Алло? нинг ра? мати, муруввати, мар? амати билан дунёга келтан бола.
РИЗО (а.) — розилик.
РОБИЯ (а.) — оиладаги тўртинчи фарзанд.
РОЗИЯ (а.) — розилик, мамнунлик, шукроналик бахш этган, суюкли, ё? имтой, дилкаш? из.
РО? АТ (а.) тинч-омон, ро? атда,?узур-?аловатда яшасин.
РУСЛАН (ф. т.) — арслон,?ўр? мас, жасур,?удратли, довюрак.
РУСТАМ (па? л.) — куч-?удратли, ботир, енгалмас, довюрак жасур, матонатли.
РУХШОНА (ф. т.) — чиройли, гўзал юзли, кўркам, сулув
РЎЗИ (ф. т.) — риз? и бутун, насибали, бахт-саодатли бўлсин.
РЎЗИМУРОД (ф. т-а.) — риз?-насибали бола ул? айиб мурод-ма? садига етсин.
РЎЗИМУ? АММАД (ф-т-а.) — риз? ли, насибали болани Му? аммад (с. а.в.) охиратда шафоат? илсинлар.
РУЗИХОЛ (ф. т.) — риз? ли, насибали, хол билан ту? илган? из,
С
САДО? АТ (а.) — соди?, садо? атли, вафодор.
САДРИДДИН (а.) — диннинг баланд мартабали, ю? ори мав? ега эга ра? намоси, диншшг улу? намояндаси.
САИД (а.) — бахт саодатли.
САИДА (а.) — омадли, бахтли, саодатли.
САЙИД (а.) — эга, бошли?, ра? намо, аслзода, олийнасаб.
САЙИДА (а.) — олийнасаб сайидлар авлодига мансуб? из.
САЙИДБЕК (а.) — аёлзода, олийнасаб беклар авлодидан бўлган бола.
САЙИДМУРОД (а.) — олий насаб, аслзода, сайидлар авлодига мансуб бола. Ул? айиб мурод-ма? садига етсин.
САЙФИДДИН (а.) — диннинг? иличи.
САЙФУЛЛО? (а.) — Алло? нинг? иличи.
САЛИМ (а.) — со? лом, со? у саломат.
САЛОМАТ (а.) — омон-эсонлик, со? у саломатлик.
САМАНДАР (а.) — ўт ичида яшовчи, ўтдан пайдо бўладиган жонзот, ўлмас, муста? кам иродали.
САНАМ (а.) — мажусийлар ило? и, маъбудаси; зебо, суюкли? из.
САОДАТ (а.) — бахтли, саодатли, и? боли порло??из.
САРВАР (а.) — йўлбошчи, ра? намо.
САРВИНОЗ (ф. т.) -?адди-?омати тикка ўсувчи, сарв дарахтидек келишган ва нозик? из.
САРДОР (ф. т.) — ра? намо, етакчи, йўлбошчи, бошли?.
САФАР (а.) — Сафар ойида ёки сафар ва? тида дунёга келган бола.
САФАРАЛИ (а.) — Сафар ойида ёки сафар пайтида ту? илган бола Алидек куч-?удрат, а? л-заковат эгаси бўлсин.
САФАРГУЛ (а-ф. т.) — Сафар ойида ёки сафар пайтида дунёга келган гулдек кўркам, зебо? из.
САЪДУЛЛО? (а.) — Алло? ато этган бахт-саодат ёки Алло? нинг и? боли порло?, бахту саодатли бавдаси.
СЕВАР (ўзб.) — севимли, ё? имли фарзанд.
СИРОЖ (а.).- машъал.
СИРОЖИДДИН (а.) — диннинг нури, машъали.
СОАТ (а.) — хосиятли, бахтли соатда ту? илган бола.
СОБИР (а.) -;чидамли, сабру то? атли, иродаси муста? кам бола.
СОБИТ (а.) — муста? кам, чидамли, келишган, чиройли бола.
СОДИ? (а.) — садо? атли, вафодор.
СОЖИДА (а.) — сажда? илувчи, Алло? га си? инувчи мусулмон? из.
СОЛИ? (а.) — покиза, пок, соли? амаллар? илувчи.
СО? ИБ (а.) — хўжайин, эга, дўст,?амдам.
СУЛТОН (а.) — подшо?,?укмдор, юксак мартаба, обрў-эътибор эгаси бўлсин.
СУЛТОНАЛИ (а.) — юксак обрў-эътибор, мартаба эгаси бўлсин еки ушбу бола Алидек куч-?удрат, юксак а? лу заковат эгаси бўлсин.
СУЛТОНМУРОД (а.) — юксак мав? ели, мартабалар, обрў-эътибор со? иби бўлиб етишсин, орзу-муродига эришсин.
СУЛТОНОЙ (а-ўзб.) — олий мартаба, мав? ели, обрў, эътибор со? ибаси бўлган ойдек гўзал, зебо? из.
СУРАЙЁ (а.) — юзи Сурайё юлдузидек нурли, ёру?, гўзал? из, и? боли Сурайё юлдузидек порло? бўлсин.
Т
ТАБАССУМ (а.) -?аёти шодликка,?увончга тўли? бўлсин ёки кулиб, жилмайиб турувчи, че? расидан табассум аримайдиган? из.
ТАЛЪАТ (а.) — юз кўриниши чиройли, гўзал бола.
ТЕМИР (ўзб.) — темирдек муста? кам иродали бўлсин.
ТЕША (ўзб.) — тешадек ўткир, кескир бўлсин, муста? кам бўлсин еки киндиш теша билан кесилган бола.
ТИЛОВМУРОД (ўзб-а.) — тилаб олинган, Худодан сўраб олинган бола ул? айиб мурод-ма? садига етсин.
ТОЖИДДИН (ф. т-а.) — дшнинг тожи, диннинг юксак билимдони, улу? намояндаси.
ТОЖИМУРОД (ф. т-а.) — хол билан ту? илган бола ул? айиб мурод-ма? садига етсин ёки холли бола орзу-муродимизга эриштирди.
ТОЖИНИСО (ф. т-а.) — аёлларнинг тожи, улу? и, эътиборга сазовори ва энг гўзали.
ТОЛИБ (а.) — талаб? илувчи, илм изловчи.
ТОШМУРОД (ўзб-а.) — тошдек ма? кам, муста??ам иродали бола ул? айиб мурод-ма? садига етсин.
ТОШПЎЛАТ (ўзб-ф. т) — тош ва пўлатдек муста? кам бола, узо? умр кўрсин.
ТО? ИР (а.) — покиза, бегуно?.
ТУРСУН (ўзб.) — нобуд бўлмасин, со? у саломат ўссин, омон? олсин, яшаб кетсин.
ТУР? УН (ўзб.) — туриб? олсин, нобуд бўлмасин, умри узо? бўлсин.
ТЎЛ? ИН (ўзб.) — яйраб, шоду хуррам бўлиб, зав? у шав??а тўлиб юрсин.
ТЎРА (ўзб.) — ю? ори маргаба, мав? е эгаси, аслзода.
У
УБАЙДУЛЛО? (а.)- Аллохнинг кичик? ули.
УЛДОНА (ўзб-ф. т.) — ушбу доно, зукко, а? лли, фа? м-фаросатли? издан кейинги фарзанд ў? ил бўлсин.
УЛУРБЕК (ўзб.) — улу?, куч-?удратлн,?укмдор ёки бекларнинг улу?, буюк сардори, бошли? и.
УМАР (а.) — мангу бар? аёт яшовчи.
УМИД (ф. т.) — умид билан кутилган ёки яшаб кетишига умид? илинган бола.
УМИДА (ф. т.) — орзу-умид билан кутилган ёки яшаб кетишига умид? илинган? из
УМИДУЛЛО? (ф. т.-а.) — Алло? етказган орзу-умид.
УСМОН (а.) — сини? чи, даволовчи, табиб.
УЧ? УН (Узб.) -?аёти ёру?, нурли, толеи порло? бўясин.
Ф
ФАЗИЛАТ (а.) — яхши хислатли.
ФАЗЛИДДИН (а.) — диннинг фазли, камоли.
ФАЙЗУЛЛО? (а.) — Алло? нинг мар? амати ёки Аллохнинг риз? у насибали, омадли бандаси.
ФАРАНГИЗ (ф. т) — нур таратувчи, шуъла сочувчи гўзал? из.
ФАРИД (а.) — якка, ягона.
ФАРИДА (а.) — якка, ягона, тенгсиз? из.
ФАРМОН (ф. т.) — буйру?, Алло? нинг фармони, амри билан дунёга келган бола.
ФАРОРАТ (а.) -?узур-халоват, ро? ат-фаро? атда яшасин.
ФАРРУХ (ф. т.) — юзидан нур ёгалувчи, очи? че? рали, чиройли, кўркам.
ФАХРИДДИН (а.) — диннинг фахри,?урури.
ФЕРУЗ (ф. т.) — енгилмас, юлиб.
ФЕРУЗА (ф. т.) -?олиб, и? боли баланд зебо? из.
ФИРУЗ (ф. т.) — саодатли, и? боли порло? ёки енгилмас,?олиб,
ФИРУЗА (ф. т.) — саодатли ёки фирузадек беба? о,?имматли, гўзал, зебо? из ёки нурли, юзидан нур таралувчи.
ФОЗИЛ (а.) — билимдон, доно, зукко.
ФОЗИЛА (а.) — билимли, зукко? из.
X
ХАЙРИДДИН (а.) — диннинг хайру саховати ёки хайру саховатпеша,?имматли дин намояндаси.
ХАЙРУЛЛО? (а.) — Алло? нинг хайру саховати, муруввати, Алло? нинг ту? фаси.
ХАЛИЛ (а.) — севимли, азиз дўст.
ХОЛБЕК (ф. т-ўзб.) — беклар авлодидан бўлган холли бола.
ХОЛБЕКА (ф. т-ўзб.) — беклар авлодидан бўлтан холли? из.
ХОЛБИБИ (ф. т-ўзб.) — ю? ори мав? ега эга, баланд мартабали холли? из.
ХОЛБОЙ (ф. т-ўзб.) — хол билан тушлган бола вояга етиб, ул? айиб давлатманд, бой бўлснн.
ХОЛДОР (ф. т.) — хол билан ту? илган холли бола.
ХОЛМИРЗА (ф-т.) — холли бола, билимдон, доно, ў? имишли, саводхон бўлиб етишсин.
ХОЛМУРОД (ф. т-а.) — холли бўлиб ту? илган бола, ўсиб орзу-муродига етишсин.
ХОЛМУ? АММАД (ф. т-а.) — холли бўлиб ту? илган болани Му? аммад (с. а.в.) охиратда шафоат? илсинлар.
ХОЛМЎМИН (ф. т-а.) — холли бўшб ту? илган бола мўмин-?обил бўлсин.
ХОЛТОЖИ (ф. т.) — баданида холи ва тожи мавжуд бўлган бола.
ХОНДАМИР (ўзб-ф. т.) — бу исм, олимларнинг таъкидлашича, аслида, «хованд амир” бўлиб, унинг маъноси Худо амр этувчи? укмдордир ёки Худонинг назари тушган, Худонинг йўлидан тў? ри юрувчи, Унинг ол? ишига сазовор бўлган? укмрон.
ХОНЗОДА (ўзб-ф. т.) — хон ёки асилзодалар авлодидан бўлган? из.
ХОСИЯТ (а,) — яхши хислат ва фазилатлар сохибаси бўлсин ёки омадли ёки хосиятли кунда ту? илган фарзанд.
ХУДОЙБЕРДИ (ф. т-ўзб.) — Худо берди, Алло? ато этди. Алло? нинг мар? амати, ту? фаси бўлган бола.
ХУДОЙНАЗАР (ф. т-а.) — Худонинг назари тушган бола.
ХУМОР (а.) — кўпдан инти? лик билан орзи? иб кутилган бола.
ХУРРАМ (ф. т.) — шод, бахтиёр, хурсанд, бахтли бўлсин ёки? увончли кунда ту? илган бола.
ХУРСАНД (ф. т.) — шоду хуррам, бахтиёр бўлиб юрсин ёки? увончли кунда ту? илган бола.
ХУРШИД (ф. т.) —?уёш бени? оят чиройли, хушсурат ёки и? боли? уёшдек порло? бўлсин.
ХУРШИДА (ф. т.) -?уёшдек? усну жамол со? ибаси бўлган гўзал, сулув, латофатли киз ёки и? боли? уёшдек порло? бўлсин.
Ч
ЧАРОС (ўзб.) — кўзлари чаросдек фусункор, жозибаля, чиройли? из ёки? оп-?ора кўзлари катта? из.
ЧОРИ (ф. т.) — оиладаги тўртинчи ў? ил.
Ш
ШАБНАМ (ф. т.) — шудрингдек бе? убор, покиза? из.
ШАВКАТ (а.) — шон-шу? рат, куч-?удратли бола бўлсин.
ШАМСИДЦИН (а.) — диннинг? уёши.
ШАМСИЯ (а.) -?уёшдек порловчи чаро? он? из, чиройли? из.
ШАМСУЛЛО? (а.) — Алло? нинг нури, ё? дуси ёки Алло? нинг? уёвдек порло? че? рали, чиройли бандаси.
ШАРБАТ (а.) — ё? имли, ширин, суюкли? из.
ШАРИФ (а.) — шарафли, му? аддас, азиз.
ШАРИФА (а.) — азиз,?адрли, шарафли? из.
ШАФИ? А (а.) — шаф? атли, ме? ру мурувватли, о? ибатли? из.
ША? БОЗ (ф. т.) — лочин, чак? он, шиддаткор, шижоатли, довюрак,?удратли бўлсин.
ША? ИНА (ф. т.) — довюрак, мард, жасур,?ўр? мас? из.
ША? ЛО (а.) — катта,?ора кўзли, гўзал? из.
ША? НОЗ (ф. т.) — шо? лар, асилзодалар авлодига мансуб нозли, нозик ва зебо, гўзал? из.
ША? ОБИДДИН (а.) — диннинг ёр? ин, нурли юлдузи.
ША? ОДАТ (а.) — гуво? лик берувчи.
ШЕРАЛИ (ф. т-а.) — шердек довюрак,?ўр? мас, жасур, Алидек куч-?удрат, а? л-идрок эгаси бўлсин.
ШЕРБОИ (ф. т-ўзб.). — шердек довюрак, жасур, ба? одир бола ул? айиб бой-бадавлат бўлсин.
ШЕРЗОД (ф. т.) — шернинг боласи; шердек довюрак,?ўр? мас ботирлар авлодидан бўлган бола.
ШЕРМУРОД (ф. т-а.) — шердек? ўр? мас, жасур, довюрак бола мурод-ма? садига етсин.
ШЕРМУ? АММАД (ф. т-а.) — шердек довюрак, жасур, ба? одир болани Му? аммад (с. а.в.) охиратда шафоат? илсинлар.
ШЕРХОН (ф. т.-ўзб.) — хон, асилзодалар авлодига мансуб, шердек довюрак, жасур, ба? одир бола ёки шерларнинг шери,?укмдори, яъни шердек довюрак ба? одирларнинг сардори.
ШЕР? ОБИЛ (ф. т-а.) — шердек довюрак, жасур, ба? одир бола доно, а? шш,?обил бўлиб ўссин.
ШЕР? УЛ (ф. т-ўзб.) — Алло? нинг шердек жасур, довюрак бандаси.
ШИРИН (ф. т.) — ё? имли, азиз, суюкли, ширин бола.
ШОБЕРДИ (ф. т-ўзб.) — Алло? нинг мар? амати билан дунёга келган бола ул? айиб улу? мартабалар со? иби бўлсин.
ШОДИ (ф. т.) — шодлик,?увонч, бахтиёрлик.
ШОДИБЕК (ф. т-ўзб.) — беклар авлодидан бўлган шоду хуррам,?увно?, бахтиёр бола.
ШОДИГУЛ (ф. т.) — шоду хандон, бахтиёр,?увно? ва гулдек зебо? из.
ШОДИЁР (ф. т.) — шоду хуррамлик,?увонч, бахтиёрлик? амиша? амро? и бўлсин ёки бизга шодликни ёр этган ёхуд? увончли кунда ту? илган бола.
ШОДИМУРОД (ф. т-а.) — шод, хуррам, бахтиёр бола ул? айиб мурод-ма? садига етсин ёки шоду-хуррамлик,?увонч-бахтиёрлик келтирган бола муродимизга етказди.
ШОДИМУ? АММДД (ф. т-а.) — шоду хуррам бахтиёр болани Му? аммад (с. а.в.) охиратда шафоат? илсинлар.
ШОДИЯ (ф. т.) — шод, хуррам,?увно?, бахтиёр ёки? увончли кунда турилган киз.
ШОДМОН (ф. т.) — шод, бахтиёр,?увно? ёки? аёти шодликка тўли? бўлсин ехуд? увончли, шодмон кунда ту? илган бола.
ШОИР (а.) — шоир, сўзга чечан,?озиржавоб, ширинсўз, ноти? бўлсин.
ШОИРА (а.) — шоира бўлсин, сўзга чечан, ширинсухан, ноти? а?из бўлсин.
ШОЙИСТА (ф. т.) -?урмат-э? тиромга лойи?, эъзоз-эътиборга муносиб? из.
ШОКИР (а.) — шукур? илувчи, Алло? га шукур? илувчи бола бўлсин ёки бизга фарзанд бергани учун Алло? га шукр.
ШО? ИДА (а.) — сулув, гўзал, зебо? из.
ШО? ИМАРДОН (ф. т.) — мард, ба? одирлар шо? и.
ШО? РУ? (ф. т.) — юзида шо? лик аломатлари зо? ир бўлган келишган, зебо бола.
ШО? САНАМ (ф. т-а.) — гўзаллар, сулувлар шо? и, зеболи? да беназир, бе? иёс? из.
ШУКУР (а.) -?аноат, сабру то? ат? илувчи, рози, миннатдор.
ШУКРУЛЛО? (а.) — бизга фарзанд ато? илганлиги учун Алло? га бе? ад? амду санолар, шукроналар бўлсин.
ШУ? РАТ (а.) — довру?, обрў, шон, ифтихор.
Э
ЭЛБЕК (ўзб.) — улгайиб элнинг бега, сардори, йўлбошчиси бўлсин.
ЭЛДОР (ўзб-ф. т.) — ул? айиб ю? ори мартабалар эгаси, элнинг йўлбошчиси, ра? намоси,?укмдори бўлсин.
ЭЛМУРОД (ўзб-а-.)- эл орзу? илган фарзанд бўлсин, элини орзу-муродига эриштирсин.
ЭРАЛИ (ўзб-а.) — жасур, дойюрак, мард бола Алидек куч-?удрат, а? л-заковатли бўлсин.
ЭРГАШ (ўзб.) — ака ва опаларига эргашиб юрсин.
ЭРКИН (ўзб-) — эркин, озод,?ур бола.
ЭСОН (ўзб.) — со?-саломат, омон-эсон ўссин.
ЭШБЕК (ўзб.) — беклар наслидан бўлган бола ул? айиб, ака-укаларига? амдам, эш,?амнафас бўлсин.
ЭШБЎРИ (ўзб.) — бўри? амро? и, йўлдоши бўлиб, унн ёмон кучлардан, ёвуз ру? лардан? имоя? илсин, асрасин.
ЭШДАБЛАТ (ўзб-а.) — мол-дунё, давлатга эришиб, бой-бадавлат бўлсин, риз? и бутун бўлиб, бахтли, тотув? аёт кечирсин.
ЭШМУРОД (ўзб.-а.) — орзу кдяинган? амро? ёки орзусига? амро? бўлиб, мурод-ма? садига етсин.
ЭШ? ОБИЛ (ўзб.) — одобли, эс-?ушли,?обил бола, ака — укаларига йўлдош,?амдам, эш бўлсин.
ЭЪЗОЗ (а.) — эътиборга,?урмат-э? гиромга сазовор бўлган? адрли,?имматли, суюкли бола.
Э? СОН (а.) — сов? а, ту? фа.
Ю
ЮЛДУЗ (ўзб.) — юлдуздек ёру? юзли, чиройли, гўзал? из.
ЮНУС (?ад. я?.) — каптар.
ЮСУФ (?ад. я?.) — ортган, кўпайган? усн маъносида.
Я
ЯЙРА (ўзб.) — яйраб-яшнаб ўссин,?аёти? увончга тўли? бўлсин.
ЯШАР (ўзб.) — яшаб кетсин.
Ў
ЎКТАМ (ўзб.) — кучли,?удратли, довюрак, жасур, ви? орли.
ЎЛМАС (ўзб.) — ўлмасин, умри узо? бўлсин.
ЎЛМАСОЙ (ўзб.) — ўлмасин, яшаб кетсин, умри узо? бўлсин деб умид, ният? илинган ойдек гўзал, зебо? из.
УРАЛ (ўзб.) — ту? илганда киндигига ўралиб тушган ёки жингалак сочли бола.
ЎРО? (ўзб.) — ўро? дек ўткир, кескир бўлсин ёки киндиги ўро? билан кесилган бола.
ЎТКИР (ўзб.) — ўткнр, ўткир а? лу заковат со? иби, доно бола бўлсин.
ЎТКИРБЕК (ўзб.) — беклар авлодига мансуб бўлган ўткир а? лу заковат со? иби, билимли, доно бола.
Ў? ИЛОЙ (ўзб.) — шу ойдек гўзал? издан кейинги ту? илажак фарзанд ў? ил бўлсин.
ЎРИЛШОД (ўзб-ф. т.) — ушбу? увно?, бахтиёр, шодон? издан кейин ту? иладиган бола ў? ил бўлсин.
?
?АЛДИР? ОЧ (ўзб.) -?алдир? очнинг? анотидек нозик, ингичка? ошли, сулув, гўзал? из.
?АМБАР (а.) — тўр? ай.
?А? РАМОН (ф. т.) — довюрак, жасур,?удратли, кўр? мас.
?ИЛИЧ (ўзб.) — киндиги? илич билан кесилган бола ёки? иличдай кескир, ўткир, муста? кам бўлсин.
?УДРАТ (а.) — кучли,?удратли.
?УДРАТУЛЛО? (а.) — Алло? нинг? удрати билан дунёга келган бола ёки Алло? нинг? удратли, кучли бандаси бўлсин.
?УНДУЗ (ўзб.) -?ундуздек чиройли, зебо? из.
?УНДУЗОЙ (ўзб.) -?ундуздек гўзал, ойдек сулув, зебо? из.
?УРБОН (а.) -?урбон ойида ту? илган бола.
?УРБОНАЛИ (а.) -?урбон ойида дунёга келган бола Алидек куч-?удрат, акл-заковатли бўлсин.
?УРБОННАЗАР (а.) -?урбон ойида ту? илган, Худонинг назари тушган бола.
?УРБОНОЙ (а.-ўзб.) -?урбон ойида ту? илган ойдек гўзал, сулув? из.
?УТБИДДИН (а.) — диннинг асоси, таянчи.
?УТЛИ (ўзб.) — бахтли, саодатманд, и? боли порло?.
?УТЛИБЕКА (ўзб.) — бахтли, саодатли, и? боли порло? олийнасаб? из.
?ЎЛДОШ (ўзб.) — кўмакчи, дўст,?амдам.
?ЎЧ? ОР (ўзб.) — мояги, эркаклик тухуми катта бўлиб ту? илган ёки пешонаси дўнг ёхуд? ўч? ордек кучли бола.
?ЎШО? (ўзб.) — баданида? ўшимча аъзо билан ту? илган бола.
?
?АЙРАТ (а.) — сер? аракат, шижоатли, толмас,?айратли бола бўлсин.
?ИЁС (а.) — кўмак, ердам, мадад.
?ИЁСИДДИН (а.) — диннинг мадади, кўмаги, ёрдами.
?ОЛИБ (а.) — зафар? озонувчи, енгилмас, юлиб.
?УЛОМ (а.) — ёш хизматкор? ул.
?
?АБИБ (а.) — суюкли дўст,?адрдон,?амхўр.
?АБИБА (а.) — севимли, ме? рибон,?адрли? из.
?АБИБУЛЛО? (а.) — Алло? нинг суюкли дўсти.
?АЙДАР (а.) — арслон,?ўр? мас, жасур, кучли,?удратли бола бўлсин.
?АЙИТ (а.) -?айит байрами кунларида ту? илган бола.
?АЙИТАЛИ (а.) -?айит байрами кунларида дунёга келган бола Али каби зўр инсон бўлиб етишсин.
?АЙИТГУЛ (а-ф. т) -?айит кунида ту? илган, гулдек чиройли, зебо? из.
?АЙИТМУРОД (а.) -?айит кунида фарзандли бўлиб, орзумизга эришдик ёки? айит кунида ту? илган бола мурод-ма? садига етсин.
?АЛИМА (а.) — ра? мдил, шаф? атли, мулойим табиатли, беозор, суюкли? из.
?АМДАМ (ф. т.) — соди? дўст, ўрто?, ака-укаларига, отасига? амдам, мададкор, эш бўлсин.
?АМИД (а.) — Алло? таолога? амду сано айтувчи.?АМИДА (а.) — Алло? га шукур? илувчи,?амду сано айтувчи ёки ма? товга сазовор? из.?
АМИДУЛЛО? (а.) — Алло? нинг ма? товига сазовор, аъло бандаси.
?АМРО(?) (ф. т.) -?амдам, шерик.?АСАН (а.) — чиройли, аъло, гўзал.
?АСАНАЛИ (а.) — чиройли, кўркам бола Алига ўхшаган яхши одам бўлсин.
?АСАНХЎЖА (а-ф. т.) — хўжалар авлодига мансуб чиройли, кўркам бола.
?ОЖИ (а.) — му? аддас? аж зиёратида бўлган зиёратчи.
?ОЖИМУРОД (а.) -?ожи эриштирган орзу-мурод ёки ул? айиб? ожи бўлсин, мурод-ма? садига етсин.
?ОТАМ (а.) — олий? иммат, саховатпеша бола.
?УЛКАР (ўзб.) — Сурайё юлдузидек ёру? юзли, чиройли гўзал? из ёки и? боли сурайё юлдузидек порло? бўлсин.
?УМОЮН (ф. т.) — муборак,?утлу?.
?ИСКАРТМАЛАР:
(с. а.в.) — Соллалло? у алай? и васаллам
а. — арабча
мў?. — мў? илча
па? л.- па? лавийча
ўзб. — ўзбекча
?инд. —?индча
ф. т. — форс-тожик
юн. — юнонча
я?. — я? удийча
?ад. я?. —?адимий я? удийча

Комментарии 0

Оставить комментарий

Ваш email не будет опубликован.