Шайтонга тош отиш узбек тилида — узбекистон

Шайтонга тош отиш узбек тилида — узбекистон

Шайтонга тош отиш узбек тилида — узбекистон

МИНО ВА ШАЙТОНГА ТОШ ОТИШ
Хазрати Иброхим ва Хазрати Исмоилнинг шайтонга тош отиб музаффар булган жойлари Мино, Кулнинг хар кандай холда Роббисига та¬ваккул ва таслимият туйгулари ичида булишлиги кераклигини талкин килган муборак бир макон холидадир.
Шайтонга тош отиш эса, аввало ва янада зиёда ичдаги шайтонни тош бурон килиш билан бошланади. Юкорида зикр килганимиз каби, шай¬тон: Хазрати Иброхим, Хазрати Исмоил ва Хожар
онамизга васваса килмок учун оркаларидан югур¬ган эди.
Хажнинг вожиб бир рукни булган шайтонга тош отиш хам, уларнинг шайтонни кувиб тош от¬ганликларини бир хотирасидир.
Тош отиш, бир жихатдан лаънатлаш маъно¬сидадир. Зеро у даврларда лаънатлама, тош отиш суратида килинар эди. Масалан, шайтонни ро¬жим, яъни тош бурон килинган дейилиши, уни лаънатланганлигини ифода килиш учундир.
Шуни хам таъкидлаш керакки, бунда шакл эътибори билан ердан олиниб отилган тош, асли¬да гунохга отилган тошдир. Ният: Жаноб Хакни ризосига улашмокликдир, яъни Росулуллох саллоллоху алайхи вассалам шундай дедилар: “Шайтонга тош отиш ва Сафо билан Марва орасида сайъ килмок, факат Оллохнинг зи¬крини коим килмок учун амр килингандир”
Яна майда тошларни отишдан максад, шай¬тонни ёмон курмокдир. Чунки у, Хазрати Одам¬ни тупрокдан яратилганлиги учун менсимай, узини оташдан яратилганлигига устун куриб, гурурланишга мубтало булди. Жаноб Хак хам уни, назарга илмаган бу тупрок жинсидан булган майда тош билан тош бурон килдирмокдадир.
Шу жойда шайтонга тош отиларкан, энг асо¬сий нукта, шуур ва хиссиётларимиз хаётимизнинг хаммасини уз ичига олмоги лозимки, шайтон калбга васваса солганида: Аъузубиллахи минаш¬шайтонир рожийм: “Тошбурон килинган шайтон¬нинг ёмонлигидан Оллохга сигинаман”. Ифода¬си билан бартараф этмок лозим.
Демак, сунгги нафасга кадар хар фурсат¬да шайтонни тош бурон килмокликни такозо килади.
Жаноб Хак мархамат киладики:
“Агар шайтондан келган ёмон тушун¬ча сени харакатлантирса дархол Оллохга сигин…”
Хосили калом, шайтонга тош отиш иблис¬ни лаънатланмаси ва кунгулни хар турли гафлат ва васвасадан озод бир шаклда Оллохга йуналтирилмоклигидир.
Хаж ва Умра ибодати асносида шу тушунча¬ни хам аклдан чикармаслик лозимдирки:
Угрилар, заргарлик дукони туриб эскичини дуконига харакат килишмайди. Чунки бойлик кимматбахо тиллаю гавхар, заргар дуконидан топилади. Ибодат ахли булган бир мумин билан ибодатдан узок гофил бир одам бунга ухшайди. Инсонларни фасодига Хакдан изн олган шайтон,
ибодатлик одамни пешидан тушади. Шунинг учун, хаж ва умрага ниятланган бир кишига янада буюк хирс билан адаштирмокка киришади. Бу сабаб¬дан хажга кетаётганларнинг мухофазаланадиган яъни куроллари “сабр” булмоги лозим. Зеро хаж, бошка ибодатлардан, фаркли бир ибодатдир. Ша¬клан гуё осонга ухшайди, асосан эса энг кийин ибодатлардан биридир. Бунинг учунки, ният киларканмиз:
“Оллохим! Уни менга осонлаштир…” деб ифода килинади.
Хаж ва умрада:
“Лаббайкаллохумма лаббайк, лаббайка ла¬шарийка лака лаббайк, иннал хамда ваннеъ¬мата лака вал мулк ла шарийкалак” деб Хакка илтижо килган кунгуллар, бу талбиялар би¬лан Робларининг чакиригига лаббай деб кабул килганларини ва Унинг мулкида Ундан бошка илох булмаганлигини икрор этганларидан сунгра энди нафснинг, шайтоннинг ва хавойийликнинг орзуларига йуналмасликка суз берганликларини билмоклари лозим.
Шу жихатдан муминнинг зиммасига туш¬гани шайтоннинг хар турли фасодларига карши уйгок булишга харакат килмокликдир. Яна бу машаккатли сафар асносида бошга келиши мумкин булган аксликларга енгилмаслик, сабр
килишлик ва буларни бир имтихон василаси эканлигини тушуниб, хаж ва умра ибодатининг рухониятини захмлаш, задалашдан сакланмоги лозим.

Комментарии 0

Оставить комментарий

Ваш email не будет опубликован.