Таваккул ва таслимият — збекистон

Таваккул ва таслимият — Ўзбекистон
?аж программаси эътибори билан, инсонни? албий? ассосиятларга йўналтиради. Зеро Байтулло?, Ибро? им алай? иссалом ва оиласининг таваккул ва таслимият? отиралари билан тўла бир макондир. Таваккул ва таслимият? аж калималари зикр? илиниши билано??отирага Ибро? им алай? иссалом ва Исмоил алай? иссалом келади. Шу жи? атдан рукн эътибори билан? аж, уларнинг и? лослари барокати билан? иёматга? адар такрорланадиган бир амали соли? дир.
Таваккул, лу? атда “суянмо?, ишонмо?, вакил тутмо? ва вакилга ишонмо?” маъноларида келади.
Тасаввуфда эса, кўнгли Олло? билан тўла бўлган одамнинг ёл? из Унга ишонмо? и ва Унга си? инмо? идир. Жаноби? а?, Мусо алай? иссаломга? ўлидаги асо? а?ида савол бериб, сўнгра: “?ўлингдагини ерга ташла!” деб амр? илди. Чунки асо, унинг Роббига бўлган таваккулига соя солятган эди.
Ояти каримада: “Иймон келтирганлар фа? ат Олло? га таваккал? илсинлар!” (Ибро? им, 11, Тавба, 51).
“Шоядки, мўминлар бўлсангиз, фа? атгина Олло? га таваккал? илинг!” (Моида, 23).
“Ким Олло? га таваккал? илса, Олло? унга етар!” (Тала?, 3) – деб мар? амат? илади.
?адиси шарифда? ам:
“Агар сиз? а??и ила таваккал? ила олсангиз, тонгда? оринлари оч (?олда чи? иб) о? шомда тў? (?олда? айтган)?ушларнинг риз? лангани каби риз? ланарсиз!” (Термизий, Зухд, 33) – деб буюриляпти.
Таваккал: тадбир ва ташаббусларни бир чеккага ташлаш эмас, билакс уларни ўрнига келтириб бўлиб сўнгра Олло? га си? инмо? дир.
“…?ар? андай бир иш? усусида уларга масла? ат солинг! Энди (масла? ат? илгач, бирон ишни)?асд? илсангиз, Олло? га суянинг – таваккул? илинг!…” (Оли Имрон, 159).
Мўминларнинг? ар икки жа? онда ёрдамчиси Олло? дир. Ким Олло? га таваккул? илса, Олло? унга кифоя? илади. Хо? ёл? из, хо? ижтимоий планда бўлсин,?а? и?ий? узур ва саодат, ягона Ўзига? айтмо? ликда, Ўзидан ёрдам истамо? ликда, Ўзигагина таваккул? илмо? ликдадир.
Таслимият: “Салима” феълидан бўлиб бўйин эгмо?, бошга келган? одисаларни эътирозсиз? абулланмо? ва саломатликка чи? мо? дир. Дар? а?и? ат Ибро? им алай? иссаломнинг? албида Олло? дан бош? а?еч бир нарсага ер йў? эди. Шунинг учун Жаноб? а? Ўзига? алил, яъни дўст этди.
Малоикалар:
“–Я Роббий! Ибро? имнинг? аний, авлоди ва моли бор!?андай? ам сенга? алил бўла олади?” – дедилар.
Олло? таоло? ам, уч ерда Унинг эътирозсиз таслимиятини малоикаларга кўрсатганди. Бу имти? онлар ва натижалари,?иёматга? адар умматга мисолдир.
Ибро? им алай? иссалом, оташга отиладиган ва? тда малоикалар ёрдамига келган эдиар. Фа? ат Ибро? им алай? иссалом:
“Сизга э? тиёжим йў?… Оловга ёнмо? кучини ким берди? дедилар ва Олло??андаям гўзал вакилдир!” деб Роббига си? индилар.
Унинг бу таслимиятини мукофоти ўларо? оташга:
“Эй олов! Ибро? имга сал? инва омонлик бўл!” деб амр этди.
Ибро? им алай? иссаломнинг моли? ам, Жаброил алай? иссаломнинг Жаноби? а? таолони уч марта зикр? илиши билан, назарида а? амиятсиз? олга келди ва Унга: “Ол буларни? аммасини кетказ” дедилар яна Ибро? им алай? иссалом, авлоди Исмоил алай? иссаломни? урбон? илиш билан имти? он? илиндилар.
Ва Жаноби Олло? нинг амрига кўрсатган таслимияти билан бу имти? онни о? юз билан ўтказдилар. Дар? а?и? ат чин? уллик, таслимиятдир. Чунки Олло? жалла жалалу? у,?улини Ўзидан бош? асига ром бўлишлигини хо? ламайди. Таслимият, му? аббатга суянадиган бир итоат ишидир. Бу итоат ва таслимият барокати билан Ибро? им алай? иссаломга жони моли ва авлоди улу? Роббининг йўлида,?еч бир тўси? бўла олмади.?аж ибодати? ам, Унинг Роббига таваккул ва таслимиятининг? иёматга? адар давом этадиган энг гўзал семболидир.
Чунки Ибро? им алай? иссаломнинг тили? албига таржимонлик? илиб доимо:
“… Мен оламларнинг Роббига таслим бўлдим!” демо? да эди.
?азрати Ибро? им ва? азрати Исмоил алай? имуссаломнинг таваккул ва таслимиятларининг семболи бўлган? аж, инсоний сифатлардан ечиниб, бир ма? фират и? лимига: таслимият ва таваккулга киришдилар.
?аж, му? аббат тўла бир? улликнинг ифодасидир. Яна? аж ибодати шуни бизга кўрсатяптики, гуно? ларнинг тўкилиши, фа? ат ёлвориш, таваккул ва таслимият билан тўлган бир? алб ила? илинган ибодатлар барокати билан? а?и? атлашади.
Бош? а тарафдан? аж ва умра ма? сади билан йўлга чи??анлар, таваккул ва таслимият? усусини тў? ри тушунмо? лари, моддий ва маънавий йўл? озирликларини пухта тайёрламо? лари лозим. Зеро Ямуан хал? идан баъзи одамлар:“ Биз Олло? га таваккул? иламиз!” дейишиб,?еч? андай? озирликсиз йўлга чи? дилар. Ва Маккага борганларидан сўнгра очликдан тилана бошлашгач шу ояти карима нозил бўлди: “… Ўзингизга озу? а олинг! Шуб? а йў??и, озу? ани энг яхшиси та? водир…” (Ба? ара, 197).
Ояти каримадан? ам англашиладики, у муборак тупро? ларга? ам зо? ири озу? а?амда ун60
дан? ам му? имро? ру? ий яъни маънавий озу? а олмо? лик керакдир. Бу эса, албаттаки, та? вога эришган? алби салим билан мумкиндир.
Комментарии 0